NIE OSĄDZAJ! WSPIERAJ OSOBY W KRYZYSIE!
Kryzys może spotkać każdego z nas, bez względu na wiek, płeć, wykształcenie. To, jak sobie z nim poradzimy, zależy od naszych doświadczeń, osobowości, od sytuacji, w jakiej się znajdujemy, czy mamy dobre, wspierające relacje z rodziną, innymi bliskimi, czy raczej czujemy się osamotnieni.
Kryzys objawia się w różny sposób. Może być doświadczeniem związanym z poczuciem lęku, stratą, niezaspokojeniem ważnych potrzeb. Może być reakcją na przewlekły stres, przepracowanie, rozstanie, samotność. Może przyjść nagle jako reakcja na trudne i traumatyczne doświadczenia.
Najbliższe otoczenie może nie zauważyć w porę problemu. Podpowiedzią może być obserwacja istotnych, zauważalnych zmian w zachowaniu, wyglądzie osoby czy całościowym funkcjonowaniu.
Objawami kryzysu mogą być zaburzenia snu, spadek nastroju, ciągły smutek i przygnębienie, myśli rezygnacyjne, wycofanie się z aktywności społecznej. Może się on także objawić przez nadużywanie substancji psychoaktywnych, zachowania nieadekwatne do sytuacji, bóle nie mające przyczyn somatycznych, stany podwyższonej aktywności.
Niezauważony w porę kryzys może prowadzić do choroby przewlekłej. Leczenie rozpoczęte na wczesnym etapie sprzyja lepszym wynikom terapii. Obecność rodziny i osób bliskich jest bardzo ważna! Jednak pomoc specjalistów jest niezbędna!
Jeżeli coś Cię niepokoi, nie zwlekaj!
Udaj się na rozmowę do psychologa szkolnego lub skorzystaj z pomocy psychologów w poradni psychologicznej. Oferowana pomoc jest bezpłatna. Na stronie psychologa szkolnego umieszczone są także numery telefonów do instytucji wspierających (zakładka ważne telefony).
Fot. Unsplash (Alex Ivashenko)
