
Spacer po Krakowie z duchem Stanisława Wyspiańskiego
Uczniowie klasy 3 eT w miniony wtorek wybrali się do Krakowa, podążając szlakiem Młodej Polski oraz życia i twórczości Stanisława Wyspiańskiego. Po mieście oprowadzała ich Pani Renata Dębska, która od pierwszych chwil potrafiła zaczarować opowieściami o dawnej stolicy Polski i jej wybitnych artystach.
Pierwszym punktem programu była Bazylika Mariacka, w której przypomniana została historia słynnego ślubu Lucjana Rydla z Jadwigą Mikołajczykówną – wydarzenia, które stało się inspiracją do napisania „Wesela”. Następnie młodzież podziwiała witraże Josefa Mehoffera w budynku dawnej Kasy Oszczędności Miasta Krakowa przy ulicy Szpitalnej. Kolejnymi przystankami były Teatr im. Juliusza Słowackiego, jeden z najważniejszych obiektów teatralnych epoki Młodej Polski oraz okolice Barbakanu i Bramy Floriańskiej, które z kolei są symbolem średniowiecznych korzeni miasta. Nie zabrakło również wizyty w Collegium Maius, najstarszym budynku Uniwersytetu Jagiellońskiego – gdzie podziwiano odsłonięcie słynnego zegarowego korowodu postaci historycznych, pojawiających się w godzinach nieparzystych.
Ogromne wrażenie wywarł na zwiedzających Kościół Franciszkanów, w którym można zobaczyć przepiękne polichromie i witraż Stanisława Wyspiańskiego „Bóg Ojciec – Stań się!” – jedno z najbardziej rozpoznawalnych dzieł artysty. Grupa zatrzymała się także w pawilonie wystawienniczo – informacyjnym, gdzie prezentowane są oryginalne projekty witraży Wyspiańskiego, świadczące o jego nowatorskiej wizji sztuki.
W trakcie spaceru Przewodniczka często nawiązywała do „Wesela”, arcydzieła, w którym dramaturg połączył autentyczne wydarzenie z wielką refleksją narodową. Dzięki temu Kraków stał się nie tylko miejscem, ale żywą przestrzenią sztuki, historii i symboli.
Wycieczka zakończyła się sesją zdjęciową na tle majestatycznego Wawelu w blasku zachodzącego słońca. Tego dnia młodzież odkryła nieznane dotąd zakątki miasta, a także poznała zaskakujące ciekawostki z życia genialnego artysty, których na próżno szukać w „oficjalnej biografii”.
P. Sergiel
































